طوطی جان مست من از شکری چه می شود

زهره می پرست من از قمری چه می شود

بحر دلم که موج او از فلک نهم گذشت

خیره بمانده ام که او از گهری چه می شود

باغ دلم که صد ارم در نظرش بود عدم

نرگس تازه خیره شد کز شجری چه می شود

جان سپهست و من علم جان سحرست و من شبم

این دل آفتاب من هر سحری چه می شود

دل شده پاره پاره ها در نظر و نظاره ها

کاین همه کون هر زمان از نظری چه می شود

از غلبات عشق او عقل چه شور می کند

وز لمعان جان او جانوری چه می شود

من همگی چو شیشه ام شیشه گریست پیشه ام

آه که شیشه دلم از حجری چه می شود

باخبران و زیرکان گر چه شوند لعل کان

بی خبرند از این کز او بی خبری چه می شود

از تبریز شمس دین راست شود دل و نظر

آن نظر خوش از کژ و کژنگری چه می شود